October 12, 2012 – Page 2 – GREEK WORLD MEDIA

Αλίκη Βουγιουκλάκη: Το άλμπουμ της ζωής της

Αγαπήθηκε όσο καμία άλλη Ελληνίδα ηθοποιός. Το όνομά της έγινε συνώνυμο με την φράση «Ελληνίδα σταρ».

Η Αλίκη Βουγιουκλάκη μπορεί να μην είναι πια κοντά μας, όμως ζει για πάν

τα στην μνήμη μας. Μέσα από τις ταινίες της, που συνεχίζουν ακόμα να έχουν μεγάλη απήχηση στο τηλεοπτικό κοινό, παραμένει ζωντανή και μας κρατά συντροφιά. Το νάζι της, η ομορφιά της και η τσακπινιά της είναι κάτι που καμία άλλη ηθοποιός του σήμερα δεν έχει.

Ο γιος της, Γιάννης Παπαμιχαήλ έχει φτιάξει προς τιμήν της μια σελίδα στο Facebook μέσα στην οποία έχει φωτογραφίες της αγαπημένης του μητέρας από την ζωή της και την πορεία της στον χώρο του θεάματος.

Μπορεί κανείς εύκολα να την βρει αν πληκτρολογήσει “Aliki vougiouklaki yannis papamichail”.

Rec: Το πρώτα βήματα του νεανικού συγκροτήματος

Πώς ξεκίνησε η συνεργασία του Άρη με τη Ναυσικά και πώς αποφάσισαν τα μέλη του συγκροτήματος να δώσουν το όνομα «Rec» στο group τους;

«Η γνωριμία μας κρατάει περισσότερα χρόνια -πριν- από την δημιουργία του συγκροτήματος μας.

Ξεκίνησε μέσα από μία auditions στην οποία συμμετείχε η Ναυσικά για γνωστό μουσικό συγκρότημα στο οποίο τότε άνηκε ο Άρης.

Από τότε μέχρι και την δημιουργία των REC υπήρξε μία πολύ καλή φιλική σχέση που εξελίχθηκε αργότερα και σε επαγγελματική» δηλώνουν τα μέλη του συγκροτήματος στο thesout και συμπληρώνουν:

«Το όνομα είναι μια έμπνευση του δημιουργού του σχήματος του Άρη Λουμάκη, η ερμηνεία του είναι η ηχογράφηση, η διαδικασία δηλαδή που προηγείται ενός τραγουδιού.

Πάντοτε δίνουμε βάση στην αρχή, στα πρώτα βήματα και για αυτό και όταν αναφέρθηκε στο όνομα και το συζήτησε και με όλους στο στούντιο εκείνη την ημέρα, υπήρξε ομόφωνη συμφωνία».

Γιώργος Μαργαρίτης: «Πολλές φορές καψουρεύτικα»

Ο Γιώργος Μαργαρίτης είναι από τους πιο γοητευτικούς άνδρες της γενιάς του.

Μιλώντας σε πρόσφατη συνέντευξη του αποκάλυψε πως δεν ήταν λίγες οι φορές που ερωτεύτηκε ενώ πάντα κάτι γινόταν και χάλαγε η μανέστρα, όπως λέει ο ίδιος.

«Πολλές φορές καψουρεύτικα και πέρασα τέτοιες καταστάσεις και πάντα το έλεγα σε όλες.

Πέρασαν από τη ζωή μου και ωραίες γυναίκες και καλά κορίτσια, αλλά εμένα ο νους μου ήταν κάπου αλλού. Πάντα κάτι άλλο βρισκότανε και θα χαλούσε η μανέστρα…», καταλήγει στην espresso.

Ο καλλιτέχνης στη γόνιμη ωριμότητά του είναι σε θέση να υπογραμμίσει την ομορφιά και την αξία των μεγάλων στιγμών του λαϊκού μας τραγουδιού.

Με τη βιωματική σχέση που έχει με το συγκεκριμένο ρεπερτόριο, την προσωπικότητα και την ιδιοσυγκρασία του, την τέχνη και την τεχνική του, την ψυχή και την αλήθεια του μπορεί να φωτίσει ακόμα και αθέατες πτυχές αυτών των τραγουδιών, που τα τελευταία χρόνια, εκτός από λίγες εξαιρέσεις, έχουν «κακοπέσει» σε πίστες, μουσικές σκηνές και άλλους μεγαλόσχημους χώρους.

– Ενας «Αιώνας λαϊκό τραγούδι». Αυτό είναι το πρόγραμμα της συναυλίας που παρουσιάσατε πριν από λίγο καιρό στο Αλσος Βεΐκου. Με τον δικό σας χαρακτηριστικό τρόπο και ύφος ερμηνεύσατε «αυθεντικά λαϊκά εφ’ όλης της ύλης».
Με τον Κώστα Μπαλαχούτη είμαστε κατά μία έννοια συνεργάτες και φίλοι. Ακούσαμε αμέτρητες ώρες χιλιάδες τραγούδια, διαμάντια από την περίοδο της ανώνυμης δημιουργίας, του σμυρναίικου, του ρεμπέτικου και του κλασικού λαϊκού ρεπερτορίου. Ξεκινήσαμε από τα παραδοσιακά και περάσαμε στον Χατζηχρήστο, τον Βαμβακάρη, τον Τσιτσάνη, τον Παπαϊωάννου, τον Μητσάκη, τον Χιώτη, τον Καλδάρα και άλλους διαλεχτούς. Στη συνέχεια, πήγαμε στις γειτονιές του «έντεχνου» (Θεοδωράκης, Χατζιδάκις, Πλέσσας, Γκάτσος κ.ά.) και περιδιαβαίνοντας φτάσαμε στον Τάκη Σούκα, τον Πολυκανδριώτη και τον Χρήστο Νικολόπουλο. Κάπως έτσι γεννήθηκε ο δίσκος «Ενας αιώνας λαϊκό τραγούδι» που ολοκληρώνεται αυτές τις μέρες. Κάπως έτσι προέκυψε και η συναυλία στο Αλσος του Βεΐκου.

– Γεννηθήκατε στο Πετρωτό Τρικάλων αλλά πολύ μικρός βρεθθήκατε στην Αθήνα. Πώς ήταν εκείνα τα χρόνια;
Πολύ δύσκολα… Ημουν παιδί φτωχής και λαϊκής οικογενείας, εγώ είχα τον δικό μου «καημό» για το τραγούδι και πήρα τα μάτια μου, που λένε, και έφυγα, όπως οι μετανάστες εκείνης της εποχής, και ήρθα στην Αθήνα. Εκεί δυσκολεύτηκα πολύ. Αν και μου δόθηκαν αρκετές ευκαιρίες, για διάφορους λόγους τις έχανα. Μόνος μου βρήκα την άκρη, δεν με βοήθησε ουσιαστικά κανένας εκείνα τα χρόνια.

– Πότε πήρατε την απόφαση να γίνετε τραγουδιστής;
Το μικρόβιο το είχα από την ηλικία των επτά ετών. Δεν ήθελα τίποτε άλλο στη ζωή μου, μόνο το τραγούδι. Το θέμα δεν είναι από πόσο χρόνων τραγουδάς στο σπίτι σου, αλλά από πότε τραγουδάς στη νύχτα, από την ώρα δηλαδή που ανεβαίνεις πάνω στο πατάρι, τα λες και σου δίνει βάση ο κόσμος.

– Πότε μπαίνει επαγγελματικά στη ζωή σας το τραγούδι;
Το τραγούδι μπήκε επαγγελματικά στη ζωή μου μετά το φανταριλίκι μου σε ηλικία είκοσι πέντε ετών, στα τέλη της δεκαετίας του ’60 με αρχές του ’70. Η πρώτη μου δουλειά ήταν στο «Ηλιοβασίλεμα» στο Αιγάλεω. Από κει και πέρα για περίπου μία δεκαετία δουλεύοντας στα νυχτερινά μαγαζιά μάθαινα τα μυστικά της δύσκολης τέχνης του λαϊκού τραγουδιού.

– Κάνατε και δουλειές του ποδαριού μέχρι να τα καταφέρετε με το τραγούδι;
Ναι πολλές, οικοδομή περιστασιακά μέχρι τα είκοσι πέντε μου, σε περιβόλια και σε ένα εργοστάσιο που έβγαζε τσίπουρο. Σου είπα και πριν, ευκαιρίες μου δόθηκαν για το τραγούδι, αλλά εγώ δεν πήγα στην ώρα τους. Ακόμα και για το λεωφορείο δεν είχα για να πάω να τις συναντήσω. Γι’ αυτό ξεκίνησα να τραγουδάω στα τριάντα πέντε μου.

– Υστερα από τόσα χρόνια στη νύχτα, ποιες ζωντανές εμφανίσεις σας έχουν χαραχτεί περισσότερο στη μνήμη;
Μία από τις πρώτες μου ήταν στο «Σεραφίνο» στην παραλία, στον Φλοίσβο. Μόλις είχα σκάσει μύτη και συμμετείχα σ’ ένα πρόγραμμα που τραγουδούσαν ο Σπύρος Σερεμέτης, ο Γιάννης Ντουνιάς, ο Δημήτρης Κοντολάζος και η Μαίρη Αλεξοπούλου. Μου έδωσαν αυτά τα παιδιά μεγάλη δύναμη και μεγάλη χαρά. Ενα άλλο σχήμα που μου άρεσε πολύ ήταν και στο «PlayBoy» στη Συγγρού, όπου ήμουν με τον Γιάννη Βογιατζή, την Τζένη Βάνου, τον Δημήτρη Ψαριανό και τη Νέλλη Γκίνη. Και στη «Νεράιδα» με τον Γιάννη Πουλόπουλο και την Καίτη Γκρέυ.

– Είστε από τους ελάχιστους τραγουδιστές που μπορείτε να λέτε αυθεντικά με το χρώμα που τους πρέπει στη φωνή τα παλιά λαϊκά τραγούδια…
Δεν θέλω να λέτε αυτά τα τραγούδια «παλιά». Είναι ολοκαίνουργια. Αυτά τα τραγούδια είναι βιωματικά. Τα τραγούδια και τους τραγουδιστές τους ακούει όλους ο κόσμος. Εκείνους που τοποθετεί στην καλύτερη γωνιά ξεχωρίζουν και είναι λίγοι. Πρόσεξα στην καριέρα μου να μη λέω μόνο ερωτικά και καψούρικα τραγούδια, είπα και διαφορετικά. Εχω τα βιώματά μου και την ιδιαίτερη φωνή που χρειάζονται όλα αυτά τα τραγούδια για να ερμηνευτούν και να μπουν στις καρδιές του κόσμου. Αλλιώς θα ήμουν του σωρού. Αλίμονό μας εάν εγκαταλείψουμε αυτά τα τραγούδια που είναι η ιστορία μας. Τότε ισοπεδώθηκαν όλα. Η ιστορία σου δίνει τα φτερά για να πας παρακάτω.

– Τι θα συμβουλεύατε τους νέους καλλιτέχνες;
Εχουμε καλούς τραγουδιστές, απλώς τους λείπει ο τρόπος που τραγουδάνε και τι τραγουδάνε. Δεν έχουν τα δικά μας βιώματα, έχουν άλλα. Αν μπορούσα εγώ να τους συμβουλέψω, θα τους έλεγα να ξεφύγουν από τα ίδια και μονότονα ερωτικά τραγούδια. Ειδικά αυτή την εποχή που ο κόσμος έχει την ανάγκη να ακούσει κάτι διαφορετικό και να του περάσεις και κανένα μήνυμα. Πού το βρίσκουν το κέφι και γράφουν καψουροτράγουδα αντί να γράψουν και να πουν και κανένα σοβαρό τραγούδι; Ο κόσμος δεν έχει δουλειά, δεν έχει να φάει και εκείνοι στην… καψούρα.

– Εχετε πει το «Πεθαίνω για σένα» σε κάποια γυναίκα;
Πολλές φορές καψουρεύτικα και πέρασα τέτοιες καταστάσεις και πάντα το έλεγα σε όλες (γελάει). Πέρασαν από τη ζωή μου και ωραίες γυναίκες και καλά κορίτσια, αλλά εμένα ο νους μου ήταν κάπου αλλού. Πάντα κάτι άλλο βρισκότανε και θα χαλούσε η μανέστρα…

Τα πρώτα βήματα με τον Τσιτσάνη

– Πότε και πώς συναντήσατε τον Βασίλη Τσιτσάνη;
Τον γνώρισα στα δεκατρία μου χρόνια, στο καφενεδάκι των αδελφών Τσιτσάνη στα Τρίκαλα. Ετρεμα ολόκληρος και τώρα ακόμα που το λέω τρέμω. Εκείνος με άκουσε σαν ένα παιδάκι και εκείνος με παρότρυνε να κατέβω στην Αθήνα λέγοντάς μου χαρακτηριστικά πως «άμα μεγαλώσεις λίγο, έλα στην Αθήνα να με βρεις». Ετσι, σε ηλικία δεκαπέντε ετών με τη διεύθυνση στα χέρια μου ήρθα στην Αθήνα για να δουλέψω και να δω τι μπορώ να κάνω. Βέβαια, όταν πήγα να τον συναντήσω στην οδό Αχαρνών όπου έμενε αμέσως μετά το στρατιωτικό μου, εκείνος είχε πάψει να γράφει και ό,τι είχε γράψει τα είχε πει ο ίδιος. Εγώ όμως τον εκτιμούσα τόσο πολύ, τον θαύμαζα και τον λάτρευα. Εκείνη την εποχή πιο εύκολο ήταν να συναντήσεις τον πρωθυπουργό παρά τον Τσιτσάνη κι εγώ είχα και τη διεύθυνση και το τηλέφωνό του. Οταν δε πήγαινα στο μπαράκι των μουσικών και τους έλεγα ότι πριν από λίγο ήμουν με τον Βασίλη Τσιτσάνη, δεν με πίστευαν.

– Τι σας έκανε εντύπωση στον Βασίλη Τσιτσάνη;
Εκτός από τα τραγούδια του, μου έκαναν εντύπωση τα μακριά του δάχτυλα που είχε και έπαιζε τόσο ωραίο μπουζούκι. Δεν χρειαζότανε να βάλει επιπλέον νότες, έβαζε αυτές που έπρεπε. Ηταν γεννημένος για μεγάλος μουσικός. Λίγοι είναι οι μουσικοί που βάζουν αυτά που ζητάει ένα τραγούδι. Ολοι τους βάζουν περιττά στοιχεία, γιατί δεν μπορούν να συνθέσουν τα κανονικά.

– Στα μέσα της δεκαετίας του ’80 βγάλατε έναν διπλό δίσκο όπου ερμηνεύατε τραγούδια του Τσιτσάνη…
Εκανα τον διπλό δίσκο «Ο Γιώργος Μαργαρίτης τραγουδά Βασίλη Τσιτσάνη», γιατί πιστεύω ότι αυτά τα τραγούδια ταιριάζουν και σε μένα και θα μπορούσανε να γίνουν επιτυχίες μεγάλες και με τη δική μου φωνή. Κατά κάποιον τρόπο έχω και εγώ τα βιώματα που γεννήσανε αυτά τα τραγούδια. Δηλαδή, μπορώ να τα πω όπως πρέπει και να βάλω και ένα λιθαράκι με τη σειρά μου. Οι σημερινοί δεν βλέπω να τα λένε, όχι ότι δεν είναι καλοί τραγουδιστές αλλά γιατί δεν έχουν τα βιώματα. Κι από την άλλη, δεν ψάχνουνε τους αυθεντικούς εκτελεστές και τις πρώτες εκτελέσεις. Τους τραγουδιστές που τα πρωτοτραγουδήσανε. Εάν δεν κοιτάξεις εκεί μέσα, χάθηκες. Δεύτεροι δεν υπάρχουν. Ολοι τους είναι καθηγητές. Και στον δίσκο εγώ τραγουδώ αναλόγως με τις αυθεντικές εγγραφές. Στα τραγούδια του Τσιτσάνη βρίσκω τις πιο δυνατές μελωδίες και τους πιο δυνατούς στίχους. Είναι πολυδουλεμένα, τα έχουν φτιάξει άνθρωποι πονεμένοι, τα έχουν κάνει μόνο και μόνο για να βγάλουν τον καημό τους. Δεν τα κάνανε ούτε για λεφτά ούτε περιμένανε ποτέ τίποτε πίσω γι’ αυτά που δώσανε, ούτε πληρώθηκαν. Οι τότε δημιουργοί δηλαδή φύγανε… απλήρωτοι. Και ο Τσιτσάνης που έδωσε τόσα πολλά όσο κανείς άλλος λίγα πήρε. Οταν τραγουδούσα στο στούντιο τα τραγούδια του, ράγιζε η καρδιά μου κι έλεγα «αυτό το τραγούδι για να γίνει, μ’ αυτές τις ικανότητες, πόσες μέρες, πόσον καιρό καθότανε για να το φτιάξει;». Δεν γίνονται όλα σε ένα λεπτό.

Η γνωριμία με τον Καζαντζίδη και το… σπληνάντερο από τα Καλάβρυτα

– Πώς και πότε έγινε η συνάντηση με τον Στέλιο Καζαντζίδη;
Μόλις είχα γίνει γνωστός στο πλατύ κοινό, περίπου το 1982, και είχα κυκλοφορήσει δύο δίσκους, οπότε ένας φίλος του Στέλιου που ήταν και μάνατζερ ήρθε και μου είπε στο καμαρίνι μου: «Πώς βλέπεις τον Στέλιο Καζαντζίδη;». Και του απαντώ: «Τι ερώτηση είναι αυτή που μου κάνεις; Αυτός ο άνθρωπος είναι πάνω από το κεφάλι μου». Εκείνος το κράτησε και πήγε και του το είπε. Εγώ γνώριζα τη μητέρα του, τη Γεσθημανή, περίπου δέκα χρόνια προτού γνωριστώ με τον Στέλιο. Ερχόταν και με άκουγε στα μαγαζιά όπου τραγουδούσα και μου έλεγε: «Θα μου πεις και κανένα τραγούδι του Στέλιου;». Επειτα από λίγο καιρό, έστειλε τον φίλο του για να μου πει να γνωριστούμε κι από κοντά. Δεν πήγα αμέσως, πήγα ύστερα από έξι μήνες. Και εδώ κάτι συνέβη και δεν πήγα αμέσως, όπως σου έλεγα πριν… Την ημέρα που επέλεξα να πάω είχε τη μητέρα του στον Ερυθρό Σταυρό και πήγα να δω εκείνη και όχι τον Στέλιο. Ετσι συναντηθήκαμε την πρώτη φορά. Γι’ αυτό και στη φωτογραφία που βγάλαμε ο Στέλιος ήταν σκεφτικός έχοντας άρρωστη τη μητέρα του. Αμέσως μετά από δύο μέρες, τον πήρα τηλέφωνο και του είπα: «Θα έρθεις σπίτι, μου έστειλαν ένα σπληνάντερο από τα Καλάβρυτα να το φάμε;».

– Και ήρθε στο τραπέζι;
Ναι, αμέσως μετά το τηλεφώνημά μου! Καταλαβαίνεις τι έγινε στην πολυκατοικία όπου έμενα. Λαϊκό προσκύνημα. Μετά το τραπέζι άνοιξαν οι δρόμοι μας και συναντιόμασταν τακτικά.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΚΟΣΜΑΝΗΣ

Spiegel: Οι Έλληνες καταφεύγουν στο Άγιο Όρος λόγω κρίσης

Ολοένα και περισσότεροι Έλληνες αναζητούν ηρεμία και παρηγοριά στο Άγιο Όρος, σύμφωνα με σημερινό δημοσίευμα του περιοδικού Der Spiegel.

Spiegel: Οι Έλληνες καταφεύγουν στο Άγιο Όρος λόγω κρίσης

Το περιοδικό υποστηρίζει ότι η κρίση που πλήττει την ελληνική κοινωνία έχει οδηγήσει χιλιάδες Έλληνες να αναζητούν καταφύγιο στα μοναστήρια του Αγίου Όρους. Μάλιστα επισημαίνει ότι ο αριθμός των επισκεπτών παρουσιάζει απότομη αύξηση.

Eντύπωση προκαλεί στο συντάκτη ο σπαρτιατικός τρόπος ζωής, όπως τον χαρακτηρίζει τόσο των μοναχών, όσο και των επισκεπτών.

Όπως γράφει στην ανταπόκρισή του ο κ. Στάινβορθ, ο αυξημένος αριθμός των επισκεπτών στον Άθω δείχνει πως πρόκειται για ένα μέρος ηρεμίας και αποκοπής από τις δυσκολίες, ενώ τονίζει ότι όποιος εξασφαλίσει το πολυπόθητο «διαβατήριο» εισόδου και διαμονής στο «περιβόλι της Παναγίας», θεωρείται τυχερός.

Έλλη Κοκκίνου: Τα μυστικά της ομορφιάς της

Και η Έλλη Κοκκίνου έχει τα δικά της μυστικά ομορφιάς.

Και μάλιστα αποδίδουν και την βοηθούν να έχει ένα καλλίγραμμο σώμα χωρίς ατέλειες.

Τι κάνει; Εδώ και ένα χρόνο ακολουθεί ένα πραγματικά εξοντωτικό πρόγραμμα από το οποίο δεν παρεκκλίνει λεπτό.

Επισκέπτεται τις εγκαταστάσεις του Αγίου Κοσμά πέντε φορές τη ν εβδομάδα για δυο ώρες κάθε φορά.

Ο γυμναστής της είναι και προπονητής στίβου.

Η Έλλη τρέχει 45-50 λεπτά και μετά κάνει βάρη, εμπόδια και δρομικές ασκήσεις.

Όλα αυτά σε συνδυασμό και με σωστή διατροφή, αποδίδουν.

Στο Τορόντο ο Κώστας Μαρτάκης

Ταξίδι σε μια υπερσύγχρονη πόλη έκανε ο Κώστας Μαρτάκης.

Ο τραγουδιστής βρέθηκε στο Τορόντο, την μεγαλύτερη σε πληθυσμό πόλη του Καναδά.

Πρόκειται για ένα από τα πιο κοσμοπολίτικα αστικά κέντρα του κόσμου, με επιβλητικά κτίρια που δεσπόζουν στο κέντρο της πόλης και είναι χτισμένα με τις προδιαγραφές της πιο σύγχρονης αρχιτεκτονικής.

Αυτό ήταν και το πρώτο πράγμα που ενθουσίασε τον Κώστα Μαρτάκη.

Ο τραγουδιστής βρέθηκε στο Τορόντο για να δώσει μια σειρά προγραμματισμένων συναυλιών και επί τη ευκαιρία έκανε και την σχετική επίσκεψη σε κεντρικά σημεία της πόλης, αλλά και σε ότι αξίζει να δει ένας επισκέπτης.

Ο Μίκης Θεοδωράκης σε φυλακή της Αυστραλίας

Στην παλιά φυλακή της Μελβούρνης (Old Melbourne Gaol) που εδώ και χρόνια έχει μετατραπεί σε μουσείο, θα ακουστεί το Πνευματικό Εμβατήριο του Άγγελου Σικελιανού που μελοποίησε ο Μίκης Θεοδωράκης όταν ήταν εκτοπισμένος από τη χούντα των συνταγματαρχών.

«Πίσω από τα κάγκελα» είναι ο τίτλος της μουσικής εκδήλωσης που θα παρουσιάσει το συγκρότημα Griffyn Ensemble.

Θα ακουστούν γνωστά κομμάτια κορυφαίων συνθετών που έχουν σαν θέμα τους αγώνες λαών για ανθρώπινα δικαιώματα, ελευθερία, ανεξαρτησία, αξιοπρέπεια.

Για τον λόγο αυτό επελέγη και το «Πνευματικό Εμβατήριο».

Στην εκδήλωση συμμετέχει και ο κορυφαίος ομογενής μουσικός Μιχάλης Σώλης, που διευθύνει την ορχήστρα Canberra Mandolin Orchestra.

Communist delegation from Greece visiting Australia

Two leading members of the Greek Communist Party are in Australia at the invitation of the Greek Australian Workers organisation.

George Marinos, a member of the Political Committee of the Greek Communist Party, ex-member of the Greek parliament 2007-2012 and the Greek Maritime Workers Union leadership, and Costas Papadakis, head of the foreign relations section of the Greek Communist Party, are both in Australia to present talks in Melbourne, Adelaide and Sydney.

They will speak in Melbourne at a public meeting on Sunday at 3:00 pm at the Greek Democritus League, 580 High Street, Northcote. They will speak in Adelaide on Tuesday 16 October and Sydney Thursday 18 October. For enquiries call George Zangalis on 0417 319 705.

Weather set to turn wild in Sydney as snow falls across NSW

Parts of New South Wales have experienced their heaviest snow in years – and its come in mid-October – as the state shivers through a severe cold change.

The Bureau of Meteorology has issued a severe weather warning for Sydney and the NSW coast up to the Hunter region today, with predictions of dangerous winds, flash flooding and huge waves that are set to worsen throughout Friday.

Snow has been reported between the Blue Mountains and Canberra, with the nation’s capital enduring its coldest October day in more than 40 years yesterday, staying below nine degrees all day.

Glen Innes had its heaviest snow in five years, while Guyra had unusually heavy snow that would normally only occur once every 20 years, according to Weatherzone meteorologist Brett Dutschke.

Snow has been falling in Orange and has been heavy in Oberon, Crookwell and Bowral. As much as 20 centimetres has reportedly settled on the ground in the Crookwell area.

“We do get this late season snow but it doesn’t happen very often,” BoM meteorologist Julie Evans said.

“The last time was in 2008 when we saw snow in the Snowy Mountains and central tablelands in November.”

The pool of cold, dry air responsible for these snowfalls is moving away to the east, causing snow to turn to rain on the Southern Tablelands and predicted to do the same in the Blue Mountains by lunchtime.

Meanwhile, more than 200mm of rain has fallen at Ulladulla, on the south coast, since yesterday morning, the heaviest rainfall in the town in 20 years.
The Transport Management Centre said snow, ice and heavy rain were affecting many roads in NSW and motorists are advised to plan ahead by checking the Live Traffic website.

Wild Sydney weather predicted
Mr Dutschke said the main feature of the low pressure system over the coast was strong winds.

The wind will become noticeably stronger after about 10am in Sydney and will be at its strongest at lunchtime, Mr Dutschke said.

“It will be windiest on the coast, that’s where the biggest risk of getting damaging winds are.

“The winds are a chance of reaching 100km/h on the coast, so certainly strong enough to bring down trees, power lines and unroof buildings.
“So it’ll be fairly dangerous near the coast during the afternoon.”

Heavy rain is also expected about the same time, particularly in Sydney’s southern and eastern suburbs.
“There will be a couple of hours of heavy rain,” Mr Dutschke said.

“So there is the risk of flash flooding during this time. The biggest risk of flash flooding is in the southern and eastern suburbs, but only brief and probably only minor flash flooding.
Wave height could also reach as high as eight feet, he said.

“If you’re on the coast, a low lying area, you might get a bit of flooding from sea water inundating with the larger waves, but that would probably only be a brief feature.”

Sydney Ferries between Manly and Circular Quay were cancelled after 8am and replacement buses are running.
BoM reported other severe weather events in the state, including eight metre waves at Batemans Bay overnight and gale force winds on the south coast.

The NSW State Emergency Service advises people to move their cars away from trees, secure loose items around the yard and to avoid driving, walking and riding through flood waters.

Ausgrid urges people to stay clear of fallen powerlines.

“Powerlines carry live electricity 24 hours a day,” an Ausgrid statement said.

“It is extremely dangerous to touch or go near fallen wires, no matter what the circumstances.”