“Είναι μεγάλες και αναντίρρητες οι υπηρεσίες του Ελληνικού κλήρου, των Αγιοταφιτών πατέρων, στο έργο της περιφρούρησης και της διατήρησης – υπέρ των Ορθοδόξων – πολλών πάρα πολλών, Αγίων Τόπων της Ιερουσαλήμ και όλης της Παλαιστίνης. Χωρίς στρατό, χωρίς στόλο, χωρίς επίσημη διπλωματία, αποκλειστικά και μόνον με τις δικές τους δρστηριότητες και ικανότητες, κατόρθωσαν οι Ελληνες να διασώσουν για την Ορθοδοξία, όχι λίγους τέτοιους Αγιους Τόπους, οι οποίοι ήσαν κάτω από διαρκείς πιέσεις – και με επιμονή και πείσμα – συμμαχικών επιθέσεων ολόκληρων λαών. Λαών που είχαν τα αναγκαία μέσα, όπως διπλωματία και μεγάλη στρατιωτική δύναμη. Ναι, σε αυτό μπορεί άνετα κανείς να διαπιστώσει την μέγιστη ιστορική σημασία των Ελλήνων για την Ορθοδοξία στην Αγία Γη. Ο Ελληνας έχει το δικαίωμα ιστορικά, νομικά και ηθικά, να αισθάνεται τον εαυτό του ορθόδοξο ιδιοκτήτη στα Ιεροσόλυμα και σε όλη την Παλαιστίνη(Αγία Γη)”.
Β.Ποπώφ, Ρώσος καθηγητής της Εκκλησιαστικής Ακαδημίας του Καζάν. Περίοδος των Ρώσων Προσκυνητών στα Ιεροσόλυμα.
Καζάν 1911.
Source: Ignatios Kazakos